Sonny Boy

Voor mijn boekverslag heb ik het boek 'Sonny Boy' gelezen. De auteur van het boek dat ik gekozen heb is Annejet van der Zijl. Ik had hoge verwachtingen van haar en haar werk omdat ik veel goede verhalen heb gehoord, vooral over dit boek.
Mijn verwachtingen over het boek zijn deels uitgekomen, ik had namelijk hele hoge verwachtingen van het boek. Ik vond het verhaal goed en mooi, maar ik vond de manier waarop het geschreven is een beetje langdradig met iets te veel details.

Biografie Annejet van der Zijl

Annejet (Annajetske) van der Zijl is een Nederlands schrijfster en historica. Tot dusver publiceerde ze vier boeken die allemaal bestsellers werden: van de verschillende titels zijn er alleen in Nederland al dan 750.000 exemplaren verkocht. Drie van haar boeken zijn of worden verfilmd en ze zijn allevier verkrijgbaar als luisterboek, papieren boek en e-book.

Annejet groeide op in een lerarengezin in Friesland. Na het gymnasium studeerde ze eerst kunstgeschiedenis in Utrecht en later massacommunicatie in Amsterdam. Na een Masters International Journalism in Londen kwam ze in 1990 terecht bij de toenmalige Haagse Post, net voor dit blad fuseerde met De Tijd. Daar specialiseerde ze zich in portretten en reconstructies. 
In 1998 debuteerde ze met Jagtlust, over de gelijknamige Gooise buitenplaats die in de jaren vijftig en zestig uitgroeide tot Nederlands meest roemruchte literaire en artistieke broeinest. Op dit moment werkt scenariste Maria Goos aan een scenario voor een speelfilm op basis van dit boek..

Eind 1999 nam Annejet  ontslag om zich helemaal aan het schrijven van boeken te wijden en in 2002 verscheen Anna, de biografie van Annie M.G. Schmidt. Dit boek werd genomineerd voor de Gouden Uil en de AKO Literatuurprijs en bekroond met de Zeeuwse Boekenprijs. 
 Daarnaast vormde Anna de basis voor het scenario van de zevendelige televisieserie Annie M.G., die begin 2010 werd uitgezonden.

Twee jaar later volgde Sonny Boy. Deze reconstructie van een dramatisch liefdesverhaal tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, de NS Publieksprijs en de M.J. Brusse-prijs en won de Littéraire Witte Prijs. Vertalingen verschenen of zullen nog verschijnen in onder andere Duitsland, Italië, Turkije en Zweden. Van Sonny Boy een door Maria Peters geregisseerde speelfilm die in januari 2011 in première ging. De film trok ruim 400.000 bezoekers en werd onlangs verkozen tot Nederlandse inzending voor de Oscar voor de ‘beste niet-engelstalige’ film.

In het voorjaar van 2010 verscheen Bernhard, een reconstructie van de tot dan toe onbekende Duitse achtergrond van Prins Bernhard. Hiermee promoveerde Annejet als historica aan de Universiteit van Amsterdam. Dit boek werd genomineerd voor de Libris Geschiedenis Prijs en de AKO Literatuurprijs en werd bekroond met de M.J.Brusseprijs 2011 voor het beste journalistieke boek.


Op dit moment werkt Annejet aan een levensverhaal dat zich afspeelt tegen het decor van de Amerikaanse en Europese geschiedenis tussen 1875 en 1950. Daarnaast was ze in het najaar van 2011 gastschrijver aan de Rijksuniversiteit Groningen en vormt ze samen met Paul Brill en Margalith Kleijwegt de jury van de Brusseprijs van dit jaar. Zelf ontvangt ze op 5 april a.s. in Amsterdam de Gouden Ganzenveer, die jaarlijks wordt uitgereikt aan aan een persoon of instituut vanwege zijn of haar grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in Nederland.

Annejet woont met haar man afwisselend in Amsterdam en in een buitenhuisje aan de Hollandse kust.

http://www.annejetvanderzijl.com/biografie/

Wat ik nu meer weet over de auteur:
- Ik zie verband tussen de auteur en de thema’s waarover ze schrijft omdat ze kunstgeschiedenis heeft gestudeerd en erg geïnteresseerd was in geschiedenis. Al de boeken waarover ze schreef, zo ook Sonny Boy, zijn historische boeken of biografieën van mensen. Ze duikt volgens mij graag de geschiedenis in en schrijft hier over.
- Ik zie een verband tussen de auteur en de hoofdpersoon (Rika) omdat ze alle twee een ander pad kozen dan de rest van hun familie deed. Rika trouwde eerst met een man die niet hetzelfde geloof had, en daarna met een zwarte man. Dit kon absoluut niet, haar zussen en ouders waren gewoon netjes getrouwd met een Hollandse man die perfect leken. Ze koos zo een ander pad dan de rest van haar familie. Annejet was anders dan haar familie omdat ze opgroeide in een lerarengezin terwijl zij zelf een hele andere studie koos. Dat is het verband wat ik zie.

 

Thematiek
Ik denk dat het thema van het boek ‘Liefde overwint alles is’, een ander thema is ook ‘De Tweede Wereld Oorlog’. Ik heb voor het thema liefde overwint alles gekozen omdat de hoofdpersoon, Rika, ongeacht wat het kost voor haar liefde kiest. Ook de twee mannen waarmee ze trouwt kiezen liefde boven alles. Rika krijgt ruzie met haar familie omdat ze eerst met een man trouwt met een ander geloof en daarna met een zwarte man, terwijl ze nog getrouwd is met haar man. Haar familie weet haar bij haar eerste huwelijk te vergeven en te accepteren, maar nadat ze met de zwarte man trouwt en zelfs kinderen met hem krijgt is haar familie razend. Ze is een schande voor haar familie. Waldemar verlaat zijn familie en gaat naar Nederland, hij heeft de keuze om terug te gaan naar zijn land van afkomst maar doet dit niet want hij wil bij zijn vrouw blijven waar hij zo verliefd op is. Beide kiezen ze hun liefde boven bijvoorbeeld hun familie, wat ook heel erg belangrijk is.

Het tweede thema dat ik heb gekozen is de Tweede Wereld Oorlog. Ik heb dit thema gekozen omdat een groot deel van het verhaal zich afspeelt in de Tweede Wereld Oorlog. Rika en Waldemar laten joden bij hun in huis onderduiken, ze worden verraden en ze eindigen in een concentratie kamp. Rika overleefd het niet, Waldemar overleefd het kamp wel maar word later dood geschoten. Hun zoontje Waldy zal verder leven zonder zijn ouders en heeft veel psychische problemen. Een tragisch verhaal wat de verschrikkelijke gevolgen van de Tweede Wereld Oorlog weergeeft.

Stijl
Annejet van der Zijl heeft een zeer fijne stijl om te lezen. Het is erg gedetailleerd, ze gebruikt geen lange zinnen en geen moeilijke woorden. Het is simpel te lezen, maar niet te makkelijk. Alles word zo goed beschreven dat het soms lijkt alsof je er bij had kunnen zijn. Ik heb gehoord van andere mensen die het boek ook hebben gelezen dat ze juist vinden dat  er moeilijke woorden in voor komen en het niet altijd gemakkelijk te lezen is. Zo heb ik het totaal niet ervaren.
Kortom ik vond de schrijfstijl erg gedetailleerd, goed leesbaar en ook erg fijn om te lezen.

Suggesties ter verbetering
- Al vind ik wel dat Annejet een goede leesbare schrijfstijl heeft, toch vind ik dat ze soms iets te gedetailleerd is. Dit zorgt bij mij dat ik het verhaal soms als langdradig ervaar. Ik vind dat soms er te precies beschreven word wat er gebeurt en welke handelingen er verricht worden terwijl ik niet denk dat dit enige toevoeging heeft op de rest van het verhaal.
- Ten tweede vind ik dat de hoofdstukken te lang zijn, Ik hou persoonlijk niet van hele lange hoofdstukken waar geen einde aan komt. Daarbij vond ik het erg verwarrend dat het perspectief van waar verteld werd de hele tijd veranderde zonder duidelijke overgang. Het ene moment werd er verteld vanuit Rika, dan vanuit Waldemar en soms vanuit de alwetende verteller. Ik vind dat dit duidelijker aangegeven moet worden met duidelijkere overgangen. Dit zal het voor de lezer ook gemakkelijker maken om het boek te lezen.

Een ander einde van het boek
Aan het einde van het boek word duidelijk dat Waldemar de Tweede Wereld Oorlog toch niet heeft overleefd. Hij overleefde het concentratie kamp wel maar de boot waarop hij zat zou gebombardeerd worden. Hij sprong van het schip en zwom helemaal naar de kant, waar hij vervolgens toch dood geschoten werd door Duitse soldaten. Zijn zoontje Waldy kreeg psychische problemen omdat zijn ouders beiden de oorlog op een gruwelijke manier niet overleefd hadden.

Als ik het einde mocht herschrijven zou ik er een iets blijer einde van maken. Waldy zijn moeder zou in mijn einde wel overlijden in het concentratie kamp, maar zijn vader zou de oorlog wel overleven.
Waldemar zou het concentratie kamp ter nauwe nood overleven maar hij was erg zwak. Hij zou op de boot zitten en hoorde dat de boot gebombardeerd zou worden door Amerikaanse soldaten, om zichzelf in veiligheid proberen te brengen zou hij van de boot springen. Achteraf zou blijken dat de boot helemaal niet gebombardeerd werd en dat hij voor niets in het water gesprongen was.
Hij moest lang zwemmen, wel een paar uur lang, maar hij haalde de kant wel. Daar stond een groep Duitse soldaten die hem eigenlijk meteen al wilde doodschieten. Hij smeekte om genade maar de soldaten zouden hem toch neerschieten. Uiteindelijk wist hij de soldaten op de een of andere manier over te halen hem toch in leven te laten. Hoe word niet bekend.
Hij wist niet precies waar hij was en kon niemand meer in vertrouwen nemen, hij had al geluk dat hij niet vermoord was door de soldaten.

Al een paar maanden na de oorlog was Waldemar nog steeds niet terug gekeerd.
Zijn zoontje Waldy was er al vanuit gegaan dat zijn vader het ook niet overleefd had, van zijn moeder wist hij al dat ze er niet meer was. Waldy had zware psychische problemen en wist niet meer wat hij moest doen, hij  miste zijn ouders zo, de onzekerheid over zijn vader maakte hem al helemaal kapot.
Totdat zijn vader op een dag toch terug keerde, hij was ziek en zwak maar overleefde het uiteindelijk wel. Ze werden weer zo gelukkig als ze konden worden, zonder Rika er bij, die toch altijd de bindende factor was. Ze werden beide heel erg oud.